«Salam, biz sizin haqqınızda, taleyiniz haqqında yazmaq istəyirik.» — Belə bir təklifi eşidib, düşünüb razılaşdım.

 

Mənim adım Osmanova Maina Selimovnadır, mən  XHƏ iştirakçısı və döyüş veteranının həyat yoldaşıyam və üç gözəl övlad anasıyam: qızım Mia, 17 yaşı var, oğlum Şıxımran 13 və Səlim 11 yaşında.

Uşaqlıqdan böyük bir ailəyə ərə getməyi, qayınanam və qayınatamla yaşamaq, çoxlu uşaq sahibi olmaq arzusunda olmuşam. Uca Allah həmişə arzuladığım hər şeyi mənə verib. Bütün qohumlarımla yaxşı və isti münasibət qurmuşam. Təcrübəmdə məsləhət görə bilərəm ki, qohumlarınızı öz doğmalarınız qədər sevmək və hörmət etmək lazımdır. Mən övladlarımı və Narın-Qala rəqs studiyasının tələbələrini məhz bu ruhda böyüdürəm.

İlk günlərdən həyat yoldaşımı xüsusi  hərbi əməliyyata çağırdılar. İşıqlı günlər öz yerini qayğılarla dolu yuxusuz gecələrə verdi. Mən və övladlarım ümid edirik ki, qalib gələcəyik və atamızı məktəbdə və idmanda uğurlarımızla   sevindirməyə çalışacağıq.  Hər şey keçəcək və bu da. Özünü necə hiss etməyin heç bir əhəmiyyət kəsb etmir, əyər onu paylaşacaq bir kəs yoxdursa.

Bu gözəl torpaqda hamımıza sağlamlıq, əmin-amanlıq və birlik arzulayıram!

Все пройдет и это тоже,
От боли, не останется следа.
Как бы не хотелось, но похоже,
Отсеет сво кого куда.

Мы молились год, потом и два,
Нам хотелось просто рядом быть,
Мы читали множество дуа,
Былое нам, уже не воротить.

Что ты чувствуешь совсем не важно,
Когда не с кем это поделить.
Вы на сво нам очень страшно,
Себя мы начинаем изводить.

Нет на связи вот уже неделя.
Думаем. Что воин наш поел?
Кто-то под землёй кто под обстрелом,
Видимо таков был ваш удел.

Умом осознаем и понимаем,
Но грусть тоска не покидает нас,
Семьям от души мы пожелаем,
Чтоб каждая родного дождалась!