– İsrafil, Şimal Hərbi Dairəsinin ərazisində 10 dəfədən çox olmusunuz, səfərlərdən hansı daha çox yadda qalan olub?
— Ən yadda qalan səfər ilk səfərimiz oldu, o zaman biz iki gün Donetsk Xalq Respublikası ilə Rostov vilayətinin sərhədində dayandıq. Sonsuz yoxlamalar, bürokratiya, sonra Donetskə çatdıq, oradan artıq hər ev, kvartal üçün şiddətli müharibə olan Mariupol şəhərinin döyüşlərinin işıqlandırılmasında iştirak etdik. Onlar döyüşlərin canlı şahidi olublar: atışma, partlayışlar, ətrafda uçan raketlər. Biz Mariupol sakinləri ilə ünsiyyətdə olduq, onların problemlərini, hər birinin tarixçəsini dinlədik, dağıstanlıları axtardıq ki, soydaşlarımıza xalqımız Mariupolu necə azad etdiyini göstərsin. Biz bacardıq, göstərdik. Çox faciəli hekayələr var idi. — Hər dəfə ora hansı missiya ilə gedirsiniz?
— Hər səfər bu və ya digər tədbirə həsr olunur. İlk səfər XHƏ zonasında dağıstanlıları tapmaq və onların şücaətləri haqqında danışmaq məqsədi daşıyırdısa, sonrakılar humanitar məqsədi idi. Bir dəfə biz Melitopola getdik, burada tapşırıq Zaporojye vilayətinin Melitopol şəhərinin məktəblərində fədakarlıqla çalışan dağıstanlı müəllimlər haqqında danışmaq idi. Meydandan eksklüziv kadrları təqdim edirik. Əsgərlərimizə dəstək olmaq lazım idi, yemək, su, isti paltar, qaz sobası, qurudulmuş Dağıstan kolbasasına qədər, urbeç və quyruq yağı daşıdıq. İndi kvadrokopterlərə ehtiyac var, əsgərlərimizin ehtiyacları üçün şəxsi kolleksiyamı işə saldım. Bu səfər çərçivəsində biz 8 helikopter almağa nail olduq, çatdırıb əsgərlərimizə təhvil verildi. Çox tez-tez mənə bölgədə, ölkədəki vəziyyəti sabitsizləşdirən yazılar və linklər göndərirlər, orada yazırlar ki, biz ora xayp üçün gedirik. Amma mən onlara məsləhət görürəm ki, əgər belə düşünürlərsə, həm də xaypla məşğul olsunlar, amma eyni zamanda, onların xaypı yeni bölgələrin sakinlərinə, əsgərlərimizə fayda gətirsin. Biz həmişə oğlanlarımızı ürəkdən dəstəkləyirik, bu vacibdir, lazımdır. Gedirik, onların problemlərini dinləyirik, həll edirik, özümüz bacara bilmiriksə, o zaman hər zaman dəstək olan Dağıstanın rəhbərinə müraciət edirik, Dövlət Dumasının deputatı Sultan Həmzəyevə müraciət edirik və problemi həll edirik. Biz ora xayp üçün getmirik, həqiqətən, buna dəyməz, hər saniyə ölə bilərsiniz. Dağıstanda xüsusi hərbi əməliyyat ərazisində işləyən ağıllı jurnalistlər var — bunlar Hüseyn Hüseynov, Fərid Müslümov, Ömər Maqomedov, Rabadan Maqomedov, Gəncəvi və Nizami Hacıbalayevlərdir, onlar öz işlərini aydın görür, bütün tapşırıqları yerinə yetirirlər. Qarşımızda duran konkret vəzifəmizi yerinə yetiririk — əsgərlərimizə məqsədyönlü şəkildə kömək edirik.
– Sizcə, ilk və son səfərinizdən sonra hər hansı dəyişiklik oldumu?
– Təbii ki, dəyişikliklər var, hədsizdir. Biz orada ilk dəfə olanda müəyyən ərazi Ukrayna nasizmindən azad edildi. Onsuz da növbəti səfərlərlə daha çox ərazilər azad edilib, ona görə də dəyişikliklər var. İndi bu, daha sərt, daha təhlükəli olub, çünki Ukrayna ordusu müxtəlif Qərb silahları ilə silahlanıb, ona görə də atəş altına düşmək riski artıb, lakin buna baxmayaraq, biz səyahətə davam edirik. İyulda Xalq cəbhəsi ilə birgə humanitar missiyada idim. Biz jurnalistlər XHƏ-ın işıqlandırılmasında iştirak edən hərbi müxbirlər, böyük bir kolleksiya elan etdik, nəticədə 40 ATV və digər humanitar yardımlar çatdırdıq.
— İnsanların sizə münasibəti necədir, artıq mütəmadi olaraq görüşdüyünüz və ya əlaqə saxladığınız sakinlər varmı?
— Mariupola ilk səfərimiz zamanı bir şəhər sakini ilə görüşdük, o, bizə döyüş əməliyyatları barədə ətraflı danışdı. Bu videolara telegram kanalımda baxa bilərsiniz. O, onların Ukrayna Silahlı Qüvvələri tərəfindən zorla zirzəmilərə necə sürüldüyünü, onlardan canlı qalxan kimi istifadə elədiklərini danışdı. İnsanlar fərqli reaksiya verir: kimsə açıqdır, kimsə bağlıdır. Yeni ərazilərin sakinləri ilə ünsiyyət qurarkən, mümkün qədər diqqətli olmaq lazımdır, çünki onların kədəri var: kimsə evini itirib, kimsə atasını, anasını, oğlunu, qızını, ərini, arvadını itirib. Xüsusən də Mariupolda müəyyən sayda mülki vətəndaş həlak olub. Kimləsə əlaqə saxlayırıq, Volnovaxa şəhərindən ilk səfərimizdə tanış olduğumuz məktəblilərim var, indi də onlarla əlaqə saxlayıram, sosial şəbəkələrdə ünsiyyət qururuq. Biz Rostov vilayətində qaçqın düşərgəsində olarkən düşərgənin sakinləri ilə ünsiyyətdə idik. Dağıstana kimlərisə dəvət etdim, yol göstərdim ki, gəlib burada dincəlsinlər. Onlarla ünsiyyətimizi davam etdiririk, hətta ən xoş anlarını mənimlə bölüşürlər, məsələn, bir oğlan və bir qız düşərgədə tanış olublar və bu yaxınlarda evləniblər.
— Deyirsiniz ki, Dağıstana kimisə dəvət etmisiniz, bildiyim kimi, onlara səfər verdiniz, bizə gəliblər?
— Bəli, mən onlarla Dağıstanın dağlıq bölgələrinə səyahət etdim — bunlar Çox, Qamsutl, Sulak Kanyonudur. Çox razı qaldılar və müsbət münasibətlə ayrıldılar.
— İsrafil müəllim, müsahibəyə görə, açıq danışdığınıza görə və sizin və həmkarlarınızın cəbhədə gördüyünüz işlərə görə sizə təşəkkür edirəm. Material «Dağıstanın adları» layihəsi çərçivəsində hazırlanıb.
Rus dilindən tərcümə etdi:Salixova S.
